... gaat het weer een beetje vooruit geloof ik. Shazli is nog wel wat vermoeider dan een paar weken geleden, maar ik ga ervan uit dat hij nog flink moet aansterken qua energie na al dat eten dat maar niet binnen bleef. Hij blijft lachen tegen de verpleging en voor de tv en ook volgt hij mij weer heel erg als ik in zijn kamer ergens heen loop. Gisteren zag ik hem voor het eerst sinds weken ook weer vaak en goed slikken. Hoop zo dat hij dit nu weer oppakt en blijft doen! Ook beweegt hij zijn linkerhand en -voet wat vaker momenteel. Kleine dingen dus en soms gaat het me allemaal niet snel genoeg, maar ja, dat is logisch. Ik weet dat het met heel kleine stapjes gaat, maar je gevoel zegt iets anders. Geduld, dat is het sleutelwoord in deze situatie. Een dezer dagen is er een overleg tussen alle therapeuten enzo en dan krijgen we volgende week of die week erop zelf een gesprek met het team. Ben nu al benieuwd!
Groetjes, Karin
dat klinkt weer in ieder geval beter zeg, wat een ellende is het toch he? Chapeau voor jou Karin, ik vind je een sterke vrouw!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Angelique
Ik hoop dat hij snel meer energie krijgt en vooruitgang blijft tonen.
BeantwoordenVerwijderenHallo Karin en Shazli, ik denk dat we blij mogen zijn dat er al zoveel vooruitgang is in zo'n korte tijd. Ik zag net pas dat je in het blogarchief ook 2011 had staan dus ga de andere 2 stukjes ook even lezen. Groetjes, Jessica.
BeantwoordenVerwijderenIk heb naar aanleiding van ons gesprekje van afgelopen zaterdag mijn collega de informatie gegeven over NB en hij was er erg blij mee!
BeantwoordenVerwijderenFijn om te horen dat het met kleine stapjes vooruit gaat. Hopelijk blijft het eten nu ook goed gaan. Gr Hetty
BeantwoordenVerwijderen