Woensdag 11 augustus 2010 stond onze wereld ineens op zijn kop. Shazli ging die avond (het was de eerste dag van de Ramadan) even naar zijn flat om wat dingen op te halen. Hij kwam maar niet terug naar mijn huis en later op de avond bleek dat hij het slachtoffer was geworden van een misdrijf waarvan je je in de verste verte niet kunt indenken dat je daar ooit mee te maken krijgt. In het ziekenhuis aangekomen bleek dat hij in coma lag. Ook kon hij niet zelf ademen. Gelukkig pakte hij het zelf ademen de zaterdag erna weer goed op. Dat was stap 1. Nu 'alleen' nog wakker worden... En dat wilde helaas maar niet lukken. Hij heeft een week of 5 in volledige coma gelegen, en daarna werd hij een beetje 'wakker'. Hij deed zijn ogen steeds meer open, ging wat mensen volgen en leek wat tv te kijken. Ook bewoog hij zijn armen en benen wat. Hij ging dus over naar de vegetatieve toestand zoals ze dat dan noemen.



Na in totaal 9 weken op de IC te hebben gelegen is hij op 14 oktober naar een verpleeghuis in Tilburg gegaan. Beetje bij beetje lijkt er iets meer bewustzijn te komen en vanaf 13 december gaat Shazli een zintuiglijk prikkelprogramma volgen in Den Haag om te zien of er nog meer vooruitgang te behalen is. Op dit blog kun je volgen hoe het verder gaat...




dinsdag 22 februari 2011

Hij gaat nog steeds lekker!

Ook afgelopen weekend ging het weer goed met Shazli. Zaterdag was hij heel actief en probeerde hij te praten als Henna of ik iets vroeg aan hem. Zette heel veel kracht en er kwamen wat geluidjes uit. Nog geen woordjes, dat zou ook te mooi zijn natuurlijk, maar het geeft wel hoop. Zondag was hij iets minder fit, was duidelijk moe van zijn inspanningen van zaterdag, en dutte af en toe even in. Maar na een bezoekje aan het restaurant werd hij weer goed wakker!
De wond in zijn keel, waar het tracheostoma heeft gezeten, is netjes genezen en goed dicht. Daar kan dus geen bacterie meer langs naar binnen!!! Heb gisteren wel met de fysio gesproken, want Shazli heeft veel pijn in zijn rechterbeen en linkerarm en er moet gekeken gaan worden waar dat vandaan komt. En zo is er altijd wel wat... Maar het eten gaat goed, het braken blijft weg en de diarrhee ook, dus ook dat is prima natuurlijk.

Groetjes, Karin

donderdag 17 februari 2011

Het gaat goed!!!

Gisteren had Shazli weer een superdag. Wel liet hij heel veel emoties zien, en die varieerden van blij tot verdrietig. Het was lekker weer, dus we hebben hem mee naar buiten genomen en we zijn zelfs boodschappen gaan doen bij de AH. Hij heeft echt zijn ogen uitgekeken natuurlijk. Hij was gewoon superfit gisteren!
Het wondje waar het tracheostoma heeft gezeten is nog niet helemaal dicht, maar we horen Shazli steeds meer geluid maken. En we dachten gisteren weer een aantal keren dat hij echt probeerde iets te zeggen. Ben zo benieuwd wat er gebeuren zal als het gaatje genezen is...
Ook hij heeft echt heel veel minder speekselproduktie sinds die canule uit zijn keel is. Had ik al op gehoopt, maar ik ben heel blij dat dat nu ook echt zo (b)lijkt te zijn.
En dan nog meer goed nieuws: vandaag is het al de 7e opeenvolgende dag dat hij niet heeft gebraakt. Is echt een record sinds 20 december of zo. En dat zal hem ongetwijfeld ook goed doen: als je je eten binnen kunt houden, krijg je natuurlijk ook weer energie om aan je verdere herstel te werken. Bovendien krijgt hij nu meer rust, omdat hij niet meer elke dag bezoek krijgt door de week en dat lijkt ook bij te dragen aan zijn fit zijn.
Al met al weer een keer goed nieuws dus. Duimen jullie met me mee voor een lange periode van alleen maar goede berichten?

Groetjes, Karin

zondag 13 februari 2011

Weer bergopwaarts hopelijk!

Shazli lijkt zich weer goed te herstellen. Hij heeft sinds woensdagnacht of donderdagochtend niet meer gebraakt en zit er weer goed bij. Heeft nog wel last van diarrhee, maar ja, dat vind ik eerlijk gezegd nu even beter dan dat het allemaal blijft zitten. Verder heb ik echt vaak de indruk dat hij graag iets wil zeggen en ook bozig is als dat niet lukt. En dat het niet lukt, klopt natuurlijk, want er gaat nu nog lucht langs het gaatje in zijn hals en dan kan er niet gesproken worden. Ik ben dus heel erg benieuwd hoe dat over een aantal weken zal zijn. Op een of andere manier heb ik het gevoel dat hij over een tijdje wat gaat zeggen...
Op het nieuws dat Mubarak is afgetreden reageerde hij heel heftig en met veel emoties. Heel bijzonder om te zien dat hij dit soort dingen zo goed meekrijgt. Het zal een pak van zijn hart zijn dat er een nieuwe leider komt in Egypte.

In elk geval gaan we op alle gebied maar weer even met een positieve blik verder.

Groetjes, Karin

donderdag 10 februari 2011

Goed en slecht nieuws...

Maandag is het tracheostoma verwijderd. Goed nieuws dus. Het wondje ziet er keurig uit en moet nu genezen natuurlijk. Normaal gesproken sluit het zich snel, dus hopen we dat dat bij Shazli ook het geval zal zijn.

Helaas is er ook minder goed nieuws... Het braken lijkt weer helemaal terug te zijn. Zondagavond begon het weer en de laatste anderhalve dag is het ook bruin van kleur (bloed???) wat er allemaal uit komt. Gisteravond is er voor de zekerheid toch een dokter bij gehaald. Die heeft Shazli helemaal onderzocht en er lijkt niets acuuts aan de hand te zijn. Hij heeft geen koorts, geen verhoogde of juist verlaagde bloeddruk of zo, dus het is op dit moment nog even een raadsel waar het braken en die kleur vandaan komen. Vandaag ga ik natuurlijk weer opnieuw met Shazli's eigen arts overleggen, want die toestand van dat braken duurt me nu echt te lang. Is voor kerst al begonnen en keert na een paar dagen dat het goed lijkt te gaan toch elke keer weer terug. Supervervelend voor Shazli omdat je ook ziet dat hij telkens even echt misselijk lijkt te zijn. En dan heb ik het nog niet eens over de bijkomende dingen als te weinig voedingsstoffen en vocht binnenhouden etc..

Ik houd jullie op de hoogte, al is het door alle drukte met alles om Shazli's ziek zijn heen een beetje hectisch hier de laatste weken.

Groetjes, Karin

vrijdag 4 februari 2011

De tijd vliegt...

... en ik heb dus gewoon helemaal geen tijd gehad om dit blog bij te houden. Het is druk met de voorbereidingen voor de rechtzaak en natuurlijk gaan het werk en de bezoekjes aan Shazli ook gewoon door, dus vandaar dat ik even een dikke week niets geschreven heb. Maar geen bericht is goed bericht en dat geldt in dit geval ook!

Het gaat goed met Shazli. Hij lijkt wat meer rust te krijgen en is fit en alert. Het afdoppen gaat prima. Vandaag is de eerste dag waarop de canule 24 uur afgedopt blijft. Ook vannacht blijft het afsluitdopje er dus op. Als dat goed gaat, blijft het nu dus gewoon tot en met het weekend constant afgesloten en gaat maandag de canule eruit. Super toch?!

En dan gaan we hopen op terugkeer van de spraak. Gisteren was ik een kaartje voor aan het lezen van een collega die in Amerika op vakantie was geweest en toen ik een grapje maakte over hem (sorry Frans) moest Shazli lachen. Ik had een stukje gelezen en toen Shazli even emotioneel werd van een stukje tekst op de kaart, stopte ik even en liet hem even bijkomen. Vervolgens vroeg ik of ik verder moest lezen en toen dachten we echt te horen dat hij 'Ja' zei. Kippenvel en tranen in onze ogen natuurlijk. Zou hij echt iets kunnen zeggen over een tijdje? De stembanden hebben een half jaar stil gelegen, dus die zullen getraind moeten worden, maar het zou echt helemaal te gek zijn als hij wat kleine dingen zou kunnen aangeven d.m.v. spraak. De therapeuten hebben een tijdje geleden ook al wel eens gedacht en in de map genoteerd dat ze het idee hadden dat hij antwoord wilde geven op vragen die gesteld werden.

Er lijkt in elk geval een volgende, belangrijke stap gemaakt te gaan worden. Weg met het tracheostoma en daarmee hopelijk ook minder last van infecties! Zodra ik meer nieuws heb, horen jullie het meteen.

Groetjes, Karin