Woensdag 11 augustus 2010 stond onze wereld ineens op zijn kop. Shazli ging die avond (het was de eerste dag van de Ramadan) even naar zijn flat om wat dingen op te halen. Hij kwam maar niet terug naar mijn huis en later op de avond bleek dat hij het slachtoffer was geworden van een misdrijf waarvan je je in de verste verte niet kunt indenken dat je daar ooit mee te maken krijgt. In het ziekenhuis aangekomen bleek dat hij in coma lag. Ook kon hij niet zelf ademen. Gelukkig pakte hij het zelf ademen de zaterdag erna weer goed op. Dat was stap 1. Nu 'alleen' nog wakker worden... En dat wilde helaas maar niet lukken. Hij heeft een week of 5 in volledige coma gelegen, en daarna werd hij een beetje 'wakker'. Hij deed zijn ogen steeds meer open, ging wat mensen volgen en leek wat tv te kijken. Ook bewoog hij zijn armen en benen wat. Hij ging dus over naar de vegetatieve toestand zoals ze dat dan noemen.



Na in totaal 9 weken op de IC te hebben gelegen is hij op 14 oktober naar een verpleeghuis in Tilburg gegaan. Beetje bij beetje lijkt er iets meer bewustzijn te komen en vanaf 13 december gaat Shazli een zintuiglijk prikkelprogramma volgen in Den Haag om te zien of er nog meer vooruitgang te behalen is. Op dit blog kun je volgen hoe het verder gaat...




maandag 27 december 2010

Slechte dag...

Toen we gisteren onderweg waren naar Shazli kreeg ik een telefoontje van NB. Het ging helemaal niet goed. Ik schrok me rot. Shazli had heel veel overgegeven (gal) en een temperatuur van 39,5. Dat onbestemde gevoel dat ik zaterdag al had, omdat hij toen al niet fit was, kwam helaas dus weer uit. Toen we er waren, kwam er al snel een dokter en die vermoedde dat er door het eerdere braken deze week sondevoeding in de longen terecht is gekomen en dat veroorzaakt dan een chemische ontsteking. Shazli krijgt dus weer antibiotica. Hij ademende ook snel en krijgt nu ook wat extra zuurstof voor de zekerheid. Het gekke was, dat hij niet overdreven ziek over kwam. Hij was wel moe, maar verder ging het toch wel. Toch merk ik dat ik elke keer als hij zo'n lichamelijk terugval heeft erg van slag raak. En dan ook het laatste beetje energie dat ik heb helemaal weg voel glijden uit mijn lijf...

Tegen de avond zijn we toch terug naar huis gereden; hij was rustig en lag lekker te slapen. Toen ik tegen half 11 belde, bleek zijn temperatuur (rond half 10) te zijn opgelopen naar 42 graden en had hij weer veel overgegeven. Heb getwijfeld of ik terug naar Den Haag zou rijden, maar ik was dus zo van slag en kapot, dat ik het niet aandurfde. Heb besloten nog een uurtje af te wachten en dan de beslissing te nemen wat ik zou doen. Om half 12 bleek de koorts alweer gezakt naar 38,6 en lag hij er rustig bij. Heb dus besloten thuis te blijven en dan vandaag weer verder te kijken.
Vanmorgen heb ik al heel vroeg weer gebeld en zijn temp was mooi rond de 38. Hij had ook helemaal niet meer gebraakt en best goed geslapen ook. En toen ik rond half 11 opnieuw belde, hadden ze hem gedoucht, en dat was goed gegaan. Hij zit zelfs weer lekker in zijn stoel op zijn kamer, hij zag er ook niet ziek uit volgens de verpleging. De extra zuurstof houdt hij nog even voor de zekerheid tot de saturatie weer helemaal goed is.

Ik denk dat het weer zo'n echte 'Shazli-actie' was. Even een dag helemaal mis en dan de volgende dag weer als een speer opknappen. Heeft hij al vaker gehad en ik weet dat het erbij kan horen, maar wat ben ik er elke keer van ontdaan zeg... De schrik slaat me telkens om het hart eerlijk gezegd.

Maar goed, hij wordt prima in de gaten gehouden, hij zit op een plek waar ze gespecialiseerd zijn, dus ik moet het vertrouwen hebben dat hij woensdag op zijn verjaardag weer helemaal in orde is.

Ik houd jullie op de hoogte natuurlijk.

Groetjes, Karin

14 opmerkingen:

  1. Hé bah Karin! wat vervelend weer, kan me voorstellen dat je daarvan van slag raakt. Wel goed van je dat je toch niet bent gegaan. Want stel je voor dat jezelf iets overkomt in die toestand. Daar hebben jullie beiden niets aan.
    Sterkte vrouw, en ik duim mee voor hem dat zijn verjaardag wat beter verloopt.
    groetjes, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat ontzettend snel kan zo'n situatie dan veranderen zeg.... Kan me goed voorstellen dat zoiets zowel jou als Shazli veel energie kost!

    Sterkte, groetjes Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Shazli en Karin, Karin ik heb je blog weer gelezen. Ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven. Ik vind het zo erg voor je. Voel je eigen aub niet schuldig als je er voor kiest om niet te gaan. Shazli kan nu alleen op zijn gevoel afgaan en voelt aan jou op dat moment dat er iets is. Je moet goed voor jezelf zorgen en je eigen niet tekort doen. Je bent erg moedig hoe je ermee om gaat. Wij denken aan jullie! Sterkte, Van ons.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Karin.
    Heel normaal hoor als je daardoor helemaal van slag raakt.
    Ik vind dat je het geweldig doet, en wat je zegt hij is daar in goede handen.
    Maar ja dat loslaten he....
    Ik hoop dat hij nu weer de goede kant uit gaat.
    Heel heel veel sterkte.
    Dikke knuf Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een schrik dan toch elke keer weer. Kan me voorstellen dat dat je zoveel energie kost. Sterkte meid en zorg ook goed voor jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jeetje karin dan schrik je echt meid je krijgt het echt voor je kiezen zou willen dat ik wat voor je kon doen maar weet niet wat, dus een hele dikke knuffel voor jullie beide

    liefs yvon

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Kan mij goed voorstellen dat je toch elke keer weer schrikt. Het is denk ik wel erg fijn dat je goed contact hebt met de verpleegsters daar. Heel veel sterkte en een knuffel. Gr Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
  8. jee meis ik zag nu pas dat je een blog bijhield over shazli knap van je meis
    en wat een schrik iedere keer sterkte weer!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. he bah wat erg weer zeg het ging net zo goed hoe kan het dan snel weer omslaan maar wat je al zei hij word goed in de gaten gehouden daar
    kan mijn voorstellen dat je niet weet wat je moet doen en dat het voor jullie allebei veel energie kost
    nou heel veel sterkte en kracht toegewenst van mijn weer en een dikke knuffel en kus gr natas bos

    BeantwoordenVerwijderen
  10. jee dat is weer schrikken zeg. gelukkig krabbelt hij alweer een beetje op en het is fijn dat hij daar in goede handen is.

    Dus Sjazli is morgen jarig !!!
    Wil je hem van harte feliciteren van mij en ook namens Aly.

    dikke knuff voor jullie
    liefs Tineke

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Gelukkig dat het nu weer wat beter gaat, en de koorts is gezakt.
    Ik kan me voorstellen dat dat dit heel veel energie kost, ik wens je sterkte.
    Ik vind trouwens dat je het heel mooi vertelt allemaal( klinkt misschien wel een beetje raar, maar zo bedoel ik het niet, ik hoop dat je dat begrijpt).

    Liefs Helga

    BeantwoordenVerwijderen
  12. gelukkig is de koorst weer gezakt maar je schrikt toch weer
    had hij zo goede start en nu dit
    hopelijk is het de laatste keer
    gefeliciteerd met zijn verjaardag en hopelijk kan je samen een beetje genieten
    heel veel sterkte van mijn gewenst

    liefs Ali

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Shazli GEFELICITEERD met je verjaardag! Karin jij ook van harte! Dikke knuffel, van ons.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ook ik kwam er achter dat je dit blog hebt, wel fijn, hoef ik niet bang te zijn dat ik een update mis op het forum.
    Wat naar die koortsaanval... En wat een vreemde verjaardag zo. Hopelijk viert hij zijn 43e weer in andere omstandigheden. Hou vol!

    groetjes Marlies(e)

    BeantwoordenVerwijderen