Woensdag 11 augustus 2010 stond onze wereld ineens op zijn kop. Shazli ging die avond (het was de eerste dag van de Ramadan) even naar zijn flat om wat dingen op te halen. Hij kwam maar niet terug naar mijn huis en later op de avond bleek dat hij het slachtoffer was geworden van een misdrijf waarvan je je in de verste verte niet kunt indenken dat je daar ooit mee te maken krijgt. In het ziekenhuis aangekomen bleek dat hij in coma lag. Ook kon hij niet zelf ademen. Gelukkig pakte hij het zelf ademen de zaterdag erna weer goed op. Dat was stap 1. Nu 'alleen' nog wakker worden... En dat wilde helaas maar niet lukken. Hij heeft een week of 5 in volledige coma gelegen, en daarna werd hij een beetje 'wakker'. Hij deed zijn ogen steeds meer open, ging wat mensen volgen en leek wat tv te kijken. Ook bewoog hij zijn armen en benen wat. Hij ging dus over naar de vegetatieve toestand zoals ze dat dan noemen.



Na in totaal 9 weken op de IC te hebben gelegen is hij op 14 oktober naar een verpleeghuis in Tilburg gegaan. Beetje bij beetje lijkt er iets meer bewustzijn te komen en vanaf 13 december gaat Shazli een zintuiglijk prikkelprogramma volgen in Den Haag om te zien of er nog meer vooruitgang te behalen is. Op dit blog kun je volgen hoe het verder gaat...




zaterdag 11 december 2010

Kennis gemaakt!

Gisteren zijn mijn moeder en ik naar Nieuw Berkendael (NB) geweest voor een rondleiding en een kennismaking. Het is een flinke rit, maar we hebben een goed gevoel over deze instelling! De kilometers die we gaan maken de komende tijd zullen hopelijk de moeite waard zijn.

NB is gespecialiseerd in mensen met een NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel). Kan veroorzaakt zijn door een hersenbloeding/-infarct, een ongeluk, een ziekte als MS, ALS enzovoort. Of zoals bij Shazli door een misdrijf. Heel diverse oorzaken dus, maar er wonen allemaal mensen tussen de 20 en 65 die dus op hersengebied problemen hebben. Was echt super confronterend om te zien hoeveel jonge mensen en natuurlijk hun naasten in de shit zitten. Hoeveel mensen gewoon 'een ander leven' moeten leiden door wat hun is overkomen. Natuurlijk wéét je dat je niet de enige bent, maar om het echt te zien is toch wel even anders... We hebben allebei wel even wat tranen moeten wegpinken hoor.

We hebben Shazli's kamer gezien, een ruime kamer waar we de mogelijkheid hebben hem met eigen spulletjes 'eigen' te maken. Hebben gisteren al een tafeltje, een paar stoeltjes, een senseo, waterkoker etc. meegenomen zodat evt. bezoekers lekker een bakje koffie of thee kunnen zetten. Gewoon doen dus als je gaat! Het staat ervoor!

Vandaag ga ik nog een aantal dingen kopen voor op zijn nieuwe kamer en dan gaan we dus maandag de rest inrichten.
We vertrekken maandag om een uur of 10 vanuit Tilburg naar Den Haag. Wij zullen achter de ambulance aanrijden denk ik zo. Maar goed, zo ver is het nog niet. Eerst vandaag en morgen nog in Tilburg op bezoek. Gisteravond zijn we daar ook nog geweest natuurlijk en ik had zowel toen als ook donderdag de indruk dat Shazli er zin in heeft om aan het werk te gaan daar. Ik zei tegen hem dat hij voortaan weer een werkweek van maandag tot vrijdag krijgt en dat hij hard moet trainen om beter te worden en hij heeft dan een heel tevreden/blije uitdrukking op zijn gezicht.

Maandag mag hij eerst even bijkomen van de reis en dan komt dinsdag de psycholoog langs om een programma voor hem op te stellen. En dan moet hij aan de slag!

Omdat het een heel intensief en voor Shazli vermoeiend programma is, mag bezoek door de week alleen tussen 18.00 en 21.00 komen. In het weekend ligt dat anders, dan is er geen therapie en mag je ook overdag langs komen. Het is niet de bedoeling dat je uuuuuuren blijft, klinkt niet aardig, maar ook dat is te vermoeiend waarschijnlijk en hij moet zijn energie echt bewaren voor de prikkeltherapie die hij ondergaat.

Hieronder nog even de volledige gegevens voor het geval je inderdaad een kaartje wilt sturen:

Nieuw Berkendael
Shazli Ahmed
Afd. Zandduin, kamer 178
Burgemeester Waldeckstraat 80
2552 TX Den Haag

Overigens doet hij het weer goed deze week. Na zijn uitstapje naar het ziekenhuis vorig weekend n.a.v. de beginnende longontsteking, is hij weer fit en volgt hij iedereen heel erg goed. Hij lacht veel, zowel tegen ons als tegen het personeel van De Hazelaar, maar laat ook merken als iets hem niet lekker zit. En als hij boos is!!! Emoties genoeg dus. Moet moeilijk voor hem zijn (wel die emoties voelen, maar er niet veel meer mee kunnen dan met je mimiek dingen laten merken), maar ik hoop toch dat het betekent dat hij weer wat meer bewustzijn heeft en dat dat weer een stapje is naar nog meer.
Zijn temperatuur is deze week ook keurig voor zijn doen, dus wie weet is hij die bacterie echt kwijt. De komende weken zullen er wsl. nog een paar keer kweekjes worden gemaakt en als die nog een of twee keer negatief zijn, dan mogen we concluderen dat we die onder controle hebben. Ik hoop het zo, want dat bestrijden van die bacterie kost hem een hoop energie en die heeft hij echt anders nodig de komende tijd.

Bedankt voor het lezen weer en een heel fijn weekend!

Groetjes, Karin

2 opmerkingen:

  1. Karin,

    Fijn dat je een blog bent gestart, voor mij makkelijk omdat ik nu altijd weet waar ik de laatste stand van zaken kan vinden en voor jou makkelijk omdat je nu in één keer iedereen kunt informeren.

    Er breekt voor jou en Shazli opnieuw een spannende periode aan, ik hoop zó ontzettend intens en van harte dat deze therapie iets op zal leveren. Het is nog steeds volkomen onvoorstelbaar wat jullie is overkomen, er begint gewoon van het ene op het andere moment een ander leven, een héél ander leven...

    Het lijkt me inderdaad heel confronterend om te zien dat je niet de enige bent die in zo'n onverwachte situatie is terecht gekomen, maar misschien op de een of andere manier ook wel troostend.

    Ik wens jullie voor de komende periode weer heel veel kracht en energie toe, jullie zullen het allebei nodig hebben!

    Liefs,
    Margriet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wat fijn dat je een blog begonnen bent dan hoef je niet iedere keer het zelfde op tehangen of overal te typen
    ik vind het nog steeds onvoorstelbaar wat er gebeurd is
    ik leef ook met jullie mee
    en ik hoop na het bericht te lezen hoe het nu gaat met shazli dat het in denhaag alleen maar vooruit gaat en dat er een tijd komt dat alles weer zo goed als goed is

    en je weet het he je mag hier als je langs gaat bij shazli logeren
    dikke knuffel van natasja bos

    BeantwoordenVerwijderen