Woensdag 11 augustus 2010 stond onze wereld ineens op zijn kop. Shazli ging die avond (het was de eerste dag van de Ramadan) even naar zijn flat om wat dingen op te halen. Hij kwam maar niet terug naar mijn huis en later op de avond bleek dat hij het slachtoffer was geworden van een misdrijf waarvan je je in de verste verte niet kunt indenken dat je daar ooit mee te maken krijgt. In het ziekenhuis aangekomen bleek dat hij in coma lag. Ook kon hij niet zelf ademen. Gelukkig pakte hij het zelf ademen de zaterdag erna weer goed op. Dat was stap 1. Nu 'alleen' nog wakker worden... En dat wilde helaas maar niet lukken. Hij heeft een week of 5 in volledige coma gelegen, en daarna werd hij een beetje 'wakker'. Hij deed zijn ogen steeds meer open, ging wat mensen volgen en leek wat tv te kijken. Ook bewoog hij zijn armen en benen wat. Hij ging dus over naar de vegetatieve toestand zoals ze dat dan noemen.



Na in totaal 9 weken op de IC te hebben gelegen is hij op 14 oktober naar een verpleeghuis in Tilburg gegaan. Beetje bij beetje lijkt er iets meer bewustzijn te komen en vanaf 13 december gaat Shazli een zintuiglijk prikkelprogramma volgen in Den Haag om te zien of er nog meer vooruitgang te behalen is. Op dit blog kun je volgen hoe het verder gaat...




zaterdag 25 december 2010

Dipje?

Ben vandaag bij Shazli geweest. Helaas had hij een beetje een dip leek het wel. De verpleging zei dat hij dat gisteren ook al had en dat zij vonden dat hij vandaag weer wat minder down leek. Hij deed wel wat dingen die ik vroeg, maar keek niet zo blij en was moe. Nu heeft hij natuurlijk ook wel een paar heel goede weken gehad, dus kan het best zijn dat hij zich even wat minder voelt. Zal niet de eerste keer zijn dat het zo loopt, dus ik ga er maar vanuit dat het tijdelijk is. Morgen ga ik weer naar hem toe. Kijken hoe hij dan is. Hopelijk zit hij dan wat beter in zijn vel.

Groetjes, Karin

4 opmerkingen:

  1. dat is wat minder karin maar goed dat hebben wij ook wel eens dat we een dag hebben of paar dgn dat we een dipje hebben maar kan mijn voorstellen dat het even tja hoe moet ik het zeggen minder is als je hem zo ziet
    hopenlijk gaat het morgen weer wat beter met hem
    ik blijf jullie steeds volgen op dit blog vind het handig om te lezen
    en fijn nou meid hou je taai en je weet het he de deur staat open hier xxx natas bos

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Karin

    Heb even je verhalen gelezen.
    Fijn dat het toch de goede kant op gaat, ook al was het gisteren misschien iets minder.
    Ook wij hebben dat wel eens dat je even zo'n dag hebt.
    Ik hoop zo dat de behandeling daar aanslaat.
    En wat fijn dat hij zijn emoties toont, kan me voorstellen dat je smelt als hij zo naar je lacht.
    Heel veel sterkte en ik hoop dat je kerstdagen toch nog een beetje gezellig zijn.

    Groetjes Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Shazli en Karin, wij hebben deze blogsite van opa en oma gehad. We hebben het aandachtig door gelezen en willen graag op de hoogte blijven en hopen samen met jullie op een goede afloop. Wij wensen jullie veel sterkte in deze moeilijke tijd. Groetjes, Victor & Jessica, Romano & Antonia Mercader Harmanus.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat jammer dat het even wat minder gaat. Maar hij heeft de afgelopen periode best grote sprongen gemaakt en dat is op zich toch al heel wat. Wij hebben ook weleens een mindere dag, dus Shazli ook. Blijf positief meis en houdt moed.

    BeantwoordenVerwijderen