Woensdag 11 augustus 2010 stond onze wereld ineens op zijn kop. Shazli ging die avond (het was de eerste dag van de Ramadan) even naar zijn flat om wat dingen op te halen. Hij kwam maar niet terug naar mijn huis en later op de avond bleek dat hij het slachtoffer was geworden van een misdrijf waarvan je je in de verste verte niet kunt indenken dat je daar ooit mee te maken krijgt. In het ziekenhuis aangekomen bleek dat hij in coma lag. Ook kon hij niet zelf ademen. Gelukkig pakte hij het zelf ademen de zaterdag erna weer goed op. Dat was stap 1. Nu 'alleen' nog wakker worden... En dat wilde helaas maar niet lukken. Hij heeft een week of 5 in volledige coma gelegen, en daarna werd hij een beetje 'wakker'. Hij deed zijn ogen steeds meer open, ging wat mensen volgen en leek wat tv te kijken. Ook bewoog hij zijn armen en benen wat. Hij ging dus over naar de vegetatieve toestand zoals ze dat dan noemen.



Na in totaal 9 weken op de IC te hebben gelegen is hij op 14 oktober naar een verpleeghuis in Tilburg gegaan. Beetje bij beetje lijkt er iets meer bewustzijn te komen en vanaf 13 december gaat Shazli een zintuiglijk prikkelprogramma volgen in Den Haag om te zien of er nog meer vooruitgang te behalen is. Op dit blog kun je volgen hoe het verder gaat...




zondag 11 september 2011

Thuis!!!

Gisteren was Shazli voor het eerst sinds 13 maanden een dagje thuis. En dat moest gevierd worden natuurlijk. Ik had het huis versierd en dat zag er best gezellig uit. Ik hoefde Shazli niet op te gaan halen: hij had aangegeven dat hij wel zelf kwam met de Valystaxi. Tegen kwart voor 11 was hij thuis. Was best emotioneel voor hem toen hij de straat in kwam rijden en toen dus voor mij ook... Maar hij was blij!!! Zag meteen dat er een deel van de bestrating in de voortuin uit was, omdat daar deze week een aanpassing moet komen om de volgende keer gewoon door de voordeur naar binnen te kunnen en herkende ook iedereen die hem stond op te wachten. Daarna zijn we samen naar binnen gegaan. Al snel kwam het eerste bezoek en dat is eigenlijk de heel dag wel doorgegaan. Aan het eind van de middag hebben we met 4 personen gebarbecued, want dat wilde Shazli graag. Hij heeft genoten van alles deze dag. Het weer werkte ook enorm mee natuurlijk, maar zeker ook het gezelschap. Kwart over 7 kwam de taxi hem weer ophalen om terug te gaan naar Den Haag. En ja, dat was echt wel even moeilijk. Voor ons allebei. Je wilt niet weer uit elkaar, maar je weet dat het voorlopig nog zo zal zijn helaas.
Ik ben vandaag weer naar Shazli toe geweest en hij was aan het nagenieten! Was ook wel moe 'thuis'gekomen gisteravond en had tot 11 uur geslapen vandaag en dat terwijl hij altijd om een uur of 6 al wakker is. Vandaag hebben we ook weer een superdag gehad en hij lijkt echt enorm gemotiveerd om hard te gaan oefenen met de therapie: hij heeft geroken aan het weer thuis wonen natuurlijk.

Hier even een paar foto's:

Photobucket
Welkom thuis!

Photobucket
Versierde achtertuin

Photobucket
Even showen wat ik links kan met mijn arm. (Een grote verrassing voor ons, want hij kon zo goed als niets met die arm en nu ineens dit!!!)

Photobucket
1 Palm graag!

Al met al een superdag (en -weekend) dus. Gaan we in oktober zeker een keer herhalen!
Iedereen die hieraan heeft bijgedragen: hartstikke bedankt!!!

Groetjes, Karin

7 opmerkingen:

  1. Dat is geweldig om te lezen. Wat een enorme vooruitgang. Dat hadden jullie in het begin natuurlijk niet gedacht, dat Shazli weer zo ver zou komen :) Jullie zijn allebei vechters en er komt vast gauw de dag dat Shazli definitief naar huis kan komen. Heel veel succes met het verdere herstel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is jullie zo gegund, na die enorme strijd, vind het leuk om hem zo te zien genieten op de foto's. Succes en sterkte voor de toekomst.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een grote stap voorwaarts, wat ontzettend fijn voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh wat heerlijk voor jullie zeg!! Mooie foto's!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat fijn om dit te lezen karin het is jullie zo gegund.
    Mooie foto's en op naar de volgende stap,zo gaat hij toch elke keer vooruit.
    liefs miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een prachtig bericht lees ik nu.....Sjazly die alleen !! naar huis is gekomen en zo heeft zitten genieten, want dat spettert eraf!!!!!
    Wat een innerlijke power straalt hij uit!
    Ik ben zo ontzettend blij voor jullie...dikke knuffel voor jullie alletwee... <3 <3 <3

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat geweldig en weer een stap voorwaarts.
    Ik kan me voorstellen dat het heel emotioneel was maar de foto's spreken boekdelen.
    Groetjes, Yvonne.

    BeantwoordenVerwijderen