Woensdag 11 augustus 2010 stond onze wereld ineens op zijn kop. Shazli ging die avond (het was de eerste dag van de Ramadan) even naar zijn flat om wat dingen op te halen. Hij kwam maar niet terug naar mijn huis en later op de avond bleek dat hij het slachtoffer was geworden van een misdrijf waarvan je je in de verste verte niet kunt indenken dat je daar ooit mee te maken krijgt. In het ziekenhuis aangekomen bleek dat hij in coma lag. Ook kon hij niet zelf ademen. Gelukkig pakte hij het zelf ademen de zaterdag erna weer goed op. Dat was stap 1. Nu 'alleen' nog wakker worden... En dat wilde helaas maar niet lukken. Hij heeft een week of 5 in volledige coma gelegen, en daarna werd hij een beetje 'wakker'. Hij deed zijn ogen steeds meer open, ging wat mensen volgen en leek wat tv te kijken. Ook bewoog hij zijn armen en benen wat. Hij ging dus over naar de vegetatieve toestand zoals ze dat dan noemen.



Na in totaal 9 weken op de IC te hebben gelegen is hij op 14 oktober naar een verpleeghuis in Tilburg gegaan. Beetje bij beetje lijkt er iets meer bewustzijn te komen en vanaf 13 december gaat Shazli een zintuiglijk prikkelprogramma volgen in Den Haag om te zien of er nog meer vooruitgang te behalen is. Op dit blog kun je volgen hoe het verder gaat...




dinsdag 21 juni 2011

Brood!!!

Het is gelukt hoor, Shazli kan brood eten! Zonder korstjes nog, maar ach... kniesoor die daar op let. Ook mag hij nu wat minder dik gaan drinken. Alles moest nog echt dik zijn i.v.m. verslikgevaar, maar nu mag het op drinkyoghurtdikte, dus dat is écht vloeibaar. Verder gaat hij steeds meer kletsen en is hij heel erg gericht op contact maken met de mensen in zijn omgeving. Hij roept naar iedereen en kletst op zijn manier wat af. En als we het dan toch over praten hebben: ik vind dat hij steeds meer zinnetjes van een woordje of 4 (en soms meer) gaat zeggen en dat het ook steeds duidelijker verstaanbaar wordt. Hij kan een aantal klanken die hij eerst niet kon uitspreken nu al wat beter zeggen, dus ik blijf hoopvol.

Zondag had ik kwarktaart van mijn moeder meegenomen voor hem... Nou dat was feest!!! Hij zat te (vr)eten! Toen zijn enorme punt op was, wilde hij een nieuwe taart, dus hebben we mijn moeder gebeld en heeft hij haar zelf verteld dat ze de volgende keer een nieuwe voor hem moet maken. Gaat ze dus vrijdag doen. Ik had lekker een DVD van een concert van UB40 opgezet en geloof het of niet, maar hij zong af en toe een beetje mee. Het gaat nog te snel voor hem om hele zinnen bij te kunnen houden, maar aan het eind van een zin zong hij echt een paar woordjes die hij kende mee. En hij zat mee te dansen, met armen en benen tegelijk. Beetje ongecontroleerd, maar toch. Het is echt zooooooo leuk om hem zo'n plezier te zien hebben. Hij kan echt genieten van dingen die hij altijd leuk en lekker vond.

Intussen is de taxibuspas aangevraagd en die zal binnen enkele weken wel binnenkomen en ben ik bezig met een vakantie voor ons samen in een zorghotel op de Veluwe. Hopelijk horen we eind deze week dat er nog plaats is. Zou super zijn: even een weekje samen zijn, en niet 's avonds weer naar huis hoeven gaan en hem achterlaten. En als hij die pas heft, kan hij ook een keer naar huis komen voor een dagje. Ook dat zou te gek zijn natuurlijk.

Plannen genoeg dus. Hopelijk komen er geen rare dingen tussen die dit alles in de weg staan. Vind dat we onderhand wel wat rust en geluk mogen hebben.

Wordt weer vervolgd natuurlijk!

Groetjes, Karin

vrijdag 10 juni 2011

En het gaat maar door!

Het eten gaat goed en hij eet graag en veel! Gewoon echt Shazli dus. 's Morgens krijgt hij 2 kommen pap (brinta of havermout), 's middags warm eten en een toetje en 's avonds ook weer vla/pap en als het er is een kop soep. Nog wel verdikt hoor, maar dat doet niets aan de smaak af. De sondevoeding is dus helemaal eraf nu. De sonde zelf zit er nog wel voor het toedienen van de medicatie, maar daar heeft hij geen last van natuurlijk.
Dinsdag gaat de logopediste, Marjoleine, brood (zonder korstjes en met iets smeerbaars erop) proberen met hem. Ik hoop dat dat ook goed zal gaan. Shazli is niet een heel goede kauwer, dus daar zal hij goed op moeten letten. Maar ik heb er gewoon het vertrouwen in dat hij wel zin heeft in een boterham, dus dat hij zijn best doet.
Woensdag zat hij op zijn 'praatstoel'. Heeft veel gezegd en het klinkt ook regelmatig een stuk duidelijker dan een paar weken geleden. Marjoleine zei dat hij ook kan zingen: ze zingt dan 'lang zal ze leven' en dat zit hij dan mee te doen. Grappig hoor.
Volgens mij kan hij ook lezen: hij kreeg van de week een superleuke kaart en toen ik vroeg wat erop stond, zei hij zijn eigen naam en het woordje 'weg'. Toen ik mijn vingers opstak en begon te tellen, ging hij verder met het zeggen van de getallen toen ik stopte. Deed hij laatst ook al met het alfabet.
En dan het laatste grote nieuws: hij heeft van de week tijdens de fysio tussen een brug gelopen. Wel met aan elke kant een fysiotherapeute die hem steving ondersteunde, maar hij zette zelf de passen. Het is niet te geloven!!! Ik weet nog steeds niet waar we zullen eindigen, maar dit zijn toch echt wel bemoedigende dingen hoor. Wie had dit een aantal maanden geleden kunnen denken??!!

Tot volgende week weer met hopelijk opnieuw goede berichten.

Groetjes en een heel fijn lang weekend! Karin

zondag 5 juni 2011

Middagje uit, warm gegeten en een milkshake!!!

Het blijft lekker gaan! Hoewel hij gisteren een wat mindere dag had qua humeur. Nou ja, moet kunnen en eigenlijk was het ook alleen tegen mij geloof ik. Tegen anderen deed hij wel gewoon leuk. Hij was ook moe, maar ja, dat kan ook niet anders dan na deze weken. Hij is zooooo hard aan het werk!!!

Donderdag zijn we samen naar Kijkduin geweest. Heerlijk even langs de boulevard gewandeld en op een terrasje gezeten. We hebben zo'n leuke middag gehad samen. Hij was superontspannen en echt aan genieten van alles wat hij zag. We leken weer heel even gewoon gelukkig en zonder zorgen.

Photobucket

Afgelopen vrijdag mocht hij voor het eerst een warme maaltijd proberen met behulp van de logopediste. Spinazie met aardappelpuree, geen vlees, want ze was even vergeten dat hij geen varkensvlees eet en laat dat nou net op het menu staan zeg. Als voorgerecht had hij een milkshake van de Mac, speciaal voor hem gehaald... Hij had gezegd dat hij graag aarbeien wide... Nou met zijn geheugen zit het wel goed dus. De shake was er eerder dan de warme maaltijd, dus vandaar dat ze daarmee begonnen zijn. daarna dus de warme hap en die ging er prima in, hij was heel blij dat hij iets hartigs kreeg. En toen wilde hij ook nog een toetje! De logo had gevraagd of hij een grote eter is en hij had heel hard ja geknikt of gezegd. Nou, daar heeft hij niets te veel gezegd dus. Dinsdag krijgt hij weer een warme maaltijd, dan met vlees en als dat goed gaat, mag hij elke dag warm gaan eten. Zou heel fijn zijn voor hem, kan me voorstellen dat al die vla en yoghurt wel een beetje saai worden intussen.

Wat spreken betreft is het nu zaak dat hij zoveel mogelijk gaat praten, krachttraining als het ware. De verbetering van de uitspraak komt dan later, want dat zit hem waarschijnlijk is het feit dat de kracht nog niet voldoende is.

Wat ook wel goed nieuws is, is dat hij geen pijn meer lijkt te hebben in zijn benen en ook in zijn linkerarm lang niet meer zoveel als eerst. Hij blijft dus vooruitgaan.

Ik houd jullie weer op de hoogte van de week over hoe het met het eten gaat.

Groetjes, Karin