Daarna kwamen 2 collega's van Shazli op bezoek en ook dat was echt heel gezellig. Grappig ook dat Shazli echt vraagt naar andere collega's. Zijn interesse in anderen is er nog steeds. Of zou het gewoon nieuwsgierigheid zijn?! In elk geval is hij lekker verwend met lekkere biermandjes en prachtige bloemen.
's Avonds hebben we samen nog een heerlijke kipschotel besteld en hij heeft zitten smullen. Is echt zo leuk om te zien dat hij zo kan genieten van dit soort dingen.
Verder gaat het eigenlijk allemaal zijn gangetje. Kleine stapjes vooruit, maar ook wel dingen gehoord de afgelopen weken waar ik me zorgen om maak: het praten zal waarschijnlijk niet meer verbeteren helaas. Het velum werkt niet goed en dat maakt dat er te veel valse lucht meekomt bij het praten. Is operatief te verhelpen, maar de resultaten zijn vaak niet best en dan moet je je afvragen of je het risico wilt nemen dat een narcose voor iemand als Shazli wel eens niet zo goed zou kunnen uitpakken. In elk geval is de fysio hard met hem aan het werk om een stabielere zithouding te krijgen en dat gaat goed. Betekent dat hij op een andere manier zijn transfers van bed naar zijn stoel enz. kan krijgen. Wel zo makkelijk ook hier thuis straks in december.
Intussen ben ik bezig toch weer te kijken naar een plek dichterbij huis. Maar dat valt echt zooooooo tegen: of het is een huis met alleen maar ouderen, zonder eigen kamer of er zijn wachtlijsten van 3 jaar en langer. Moeilijk hoor.
Maar goed, we gaan door en zien wel hoe het allemaal gaat lopen. Ga ook bij de gemeente een aanvraag doen voor een aanpassing van het huis, zodat Shazli op termijn wat vaker thuis kan komen en dan ook kan blijven slapen in een situatie die beter is dan een bed in de woonkamer. Ben benieuwd hoe dat zal verlopen allemaal.
Wordt weer vervolgd!
Groetjes, Karin
